Geen groente eten

 
Geen groente eten is vaak het gevolg van een groente aversie. Om van een groente aversie af te komen, zal de groente waar men een afkeer voor heeft juist gegeten moeten worden. Het product kan echter ook geheel vermeden worden.
 
Groente wordt door veel mensen als ‘lekker en gezond’ bestempeld. Toch zijn er ook mensen, met name kinderen, die een aversie tegen groente hebben en daarom geen groente eten. Groenten zijn eetbare delen van een plant. Groenten leveren weinig calorieën, maar veel voedingsstoffen. Voedingsstoffen zijn stoffen uit de voeding die essentieel zijn voor de mens. Voedingsstoffen vervullen veel belangrijke functies in het lichaam. Voedingsstoffen zijn in te delen in eiwitten, vetten, koolhydraten, vitamines en mineralen. Groenten zijn gezond, doordat zij veel essentiële stoffen voor het lichaam bevatten. Groenten zijn goed voor de gezondheid en verlagen het risico op ziekte. Hoe het kan dat groenten het risico op ziekte verkleint is nog onduidelijk. Er wordt dan ook aangeraden om 200 gram groente per dag te eten.
 

Er zijn veel verschillende soorten groenten:

• stengelgewassen, zoals bleekselderij;
• vruchtgroenten, zoals komkommer;
• paddenstoelen, zoals champignons;
• knolgewassen, zoals winterpeen;
• peulvruchten, zoals doperwten;
• koolsoorten, zoals bloemkool;
• bladgroenten, zoals spinazie;
• kiemgroenten, zoals taugé;
• uien, zoals bosui.

Verse groenten kunnen 2 tot 5 dagen bewaard worden. De meeste groentesoorten kunnen het best koel bewaard worden. Dit kan in de koelkast bij een temperatuur van 3 tot 7 graden. De groenten kunnen dan bewaard worden in de groentelade. Groenten kunnen ook in een koele, donkere ruimte tussen de 8 en 15 graden bewaard worden. Tomaten en aardappelen bevatten een stof die andere groenten sneller laat rijpen. Daarom worden tomaten en aardappelen bij voorkeur apart bewaard. Groenten bederven sneller als ze warm worden. Het is daarom niet verstandig groenten naast een warmtebron te leggen. De bewaartemperatuur kan het best gelijk blijven. Een te droge of te vochtige omgeving is niet goed voor de groente. Een droge omgeving kan de groente doen verschrompelen. Een vochtige omgeving kan bacterie en schimmelgroei tot gevolg hebben. Groenten in pot kunnen langer bewaard worden. Ook ingevroren groenten zijn lang houdbaar. Het is verstandig toch altijd goed op de houdbaarheidsdatum te letten.
 
Groenten kunnen op verschillende manieren bereidt worden. Helaas kunnen hierbij wel voedingsstoffen verloren gaan. Bij schillen en snijden kan bijvoorbeeld vitamine C verloren gaan. Bij het koken verliest de groente 20 tot 50% van de vitamines. Het is daarom goed om de groente niet langer dan nodig te koken. De meeste vitaminen blijven behouden indien de groente wordt gestoomd. Zoals eerder vermeld bevatten groenten veel voedingsstoffen. Voorbeelden van voedingsstoffen die veel in groenten zitten zijn: vitamine C, vitamine A, foliumzuur, kalium, ijzer, calcium en voedingsvezels. De aanwezigheid van deze voedingsstoffen verschilt per groentesoort. Ook het seizoen, de bodem, de bemesting en het klimaat spelen hierin een rol. Net als voor veel andere voedingsmiddelen, kan iemand een allergie of intolerantie hebben voor bepaalde groenten. Ook komt een groente aversie regelmatig voor.
 

Intolerantie en aversie

De naam ‘intolerantie’ stamt af van het Latijnse woord ‘tolerantia’. Intolerantie betekent onverdraagzaamheid. Bij een intolerantie is er sprake van een ongewone lichamelijke reactie op een bepaalde stof. Men kan last hebben van een intolerantie voor medicijnen of alcohol. Maar er bestaat ook voedselintolerantie. Bij een voedselintolerantie kunnen bepaalde voedingsmiddelen niet of maar in kleine hoeveelheden genuttigd worden. 12% van de bevolking denkt een voedselintolerantie te hebben. Waarschijnlijk is dit maar bij ongeveer 2% werkelijk het geval. Dit komt doordat mensen lichamelijke klachten aan voedingsmiddelen koppelen, terwijl voeding niet altijd de oorzaak is.
 
Bij een voedselaversie denkt men al snel aan een kind dat geen groenten wil eten. Een voedselaversie is een speciale vorm van voedselovergevoeligheid. Bepaalde voedingsmiddelen worden niet gegeten door afkeer uit angst voor de gevolgen. De reacties op bepaalde voedingsmiddelen zijn psychisch van aard. Lichamelijke klachten worden veroorzaakt door de emoties die gepaard gaan met de situatie. Er ontstaan dus geen lichamelijke klachten door het eten van het voedsel. Voedselaversies komen het meest voor bij kinderen met de basisschoolleeftijd.
 

Symptomen geen groente eten

Zoals eerder vermeld worden de klachten bij een voedselaversie veroorzaakt door emoties. Bij een groente aversie kunnen de volgende lichamelijke symptomen voorkomen:

• neiging tot braken;
• misselijkheid;
• braken.

Psychische symptomen zijn:

• angst;
• stress;
• overige negatieve gevoelens.

Oorzaak geen groente eten

Een groente aversie kan al ontstaan zodra vast voedsel wordt gegeten. Soms groeit een kind niet over de groente aversie heen. Het lijkt alsof deze kinderen van nature overgevoelig zijn voor bepaalde smaken of geuren. Enkele onderzoekers denken dat de afkeer van kinderen voor groenten komt door het lage energiegehalte in groenten. Groenten verzadigen en bevredigen minder dan energierijke producten. Hierdoor zou de voorkeur van kinderen niet uitgaan naar groenten. Een groente aversie ontstaat meestal door een negatieve ervaring met een bepaalde groente. Bijvoorbeeld het ziek worden na het eten van bloemkool. Dit roept een negatief gevoel op bij bloemkool. Een aversie die op deze manier ontstaat, ontstaat eerder bij een onbekend voedingsmiddel dat men nog niet vaak heeft gegeten.
 
Een groente aversie kan ook ontstaan na een periode van sondevoeding. Kauwen en slikken wordt eng bevonden en de sfeer rondom eten is dan niet positief. Een groente aversie wordt alleen maar erger als andere mensen aandringen tot eten of zelfs boos worden wanneer de groente niet gegeten wordt. Deze negatieve reacties roepen alleen maar meer negatieve gevoelens op rondom de groente. Tijdens de zwangerschap kan een hunkering, maar ook een aversie naar bepaald voedsel ontstaan. Deze aversie komt door de verandering in hormonen en kan de hele zwangerschap duren. Ook door chemo- en radiotherapie kan het smaak- en reukvermogen aangetast worden. Deze achteruitgang van smaak en reuk kan een groente aversie tot gevolg hebben.
 

Diagnose geen groente eten

Een voedselaversie heeft geen speciale diagnose nodig om herkend te worden. Wel is het belangrijk een onderliggende ziekte uit te sluiten. Zo kan een kind slikangst hebben, waardoor het bepaalde voedingsmiddelen niet wil eten. Een arts kan onderliggende ziekten opsporen of uitsluiten. Een persoon weet zelf of hij/zij een aversie heeft. Ook bij bijvoorbeeld een klein kind is een voedselaversie al snel te merken door de afkeer die het heeft tegen een voedingsmiddel.
 

Voeding en geen groente eten

Bij een groente aversie moet duidelijk zijn welk product precies een afkeer oproept. Bijvoorbeeld paprika, bloemkool of spruitjes. Om van een groente aversie af te komen, zal de groente waar men een afkeer voor heeft juist gegeten moeten worden. Dit kan gerealiseerd worden door bijvoorbeeld de bereidingswijze aan te passen. Zo smaakt een stuk rauwe paprika heel anders dan stukjes paprika door de pastasaus. Het lichaam merkt dat het niet ziek wordt. Als het product meerdere keren achter elkaar gegeten wordt, zal de aversie afnemen. Na verloop van tijd is de aversie zelfs verdwenen.
 
Bij kinderen kan dit moeilijk zijn om te bereiken. Om het kind toch voldoende groenten te laten eten kan de groente zo in de maaltijd verwerkt worden, dat het kind het niet doorheeft. Op deze manier kan het kind aan de smaak wennen. Wel is het van belang na verloop van tijd de groente weer ‘zichtbaar’ aan te bieden.
 
Het is verstandig om een kind op jonge leeftijd al veel groenten aan te bieden. Het kind leert de smaken kennen en de kans op afkeer is dan kleiner. De eerste paar keer dat het kind een bepaalde groente krijgt, kan het een vies gezicht trekken. Dit betekent niet meteen dat er sprake is van een voedselaversie. Een kind moet ongeveer 10 tot 15 keer iets proeven voordat het de smaak gewend is. Een baby mag vanaf vier maanden al groenten eten. De groente moet wel goed gezeefd worden, omdat het kindje zijn eten nog niet goed kan verteren. Het is verstandig eerst met een paar eetlepeltjes te beginnen en dit langzaam op te bouwen. Als het kind de groente niet wil eten, kan er nog een paar weken worden gewacht.
 
Voor voedselaversies bij kinderen bestaan gedragstherapeutische behandelingen. Bij een gedragstherapeutische behandeling wordt gelet op: het eetgedrag, de symptomen en het ontwikkelingsniveau van het kind, de eetgewoonten van het gezin en de manieren die de ouders al hebben geprobeerd om het kind aan het eten te krijgen. Bij een groente aversie kan een voedingsmiddel of gerecht dat groente bevat, ook geheel vermeden worden. Zo zijn er genoeg mensen die bijvoorbeeld geen spruitjes of spinazie eten, omdat ze hier niet van houden. Er moet wel gelet worden op eventuele tekorten die kunnen ontstaan. Een diëtist kan aangeven welke producten ter vervanging gebruikt kunnen worden om tekorten te voorkomen.
 

Onderzoek groenten eten

Volgens een onderzoek van het Amerikaanse Monell Centre leren baby’s in de baarmoeder al groenten eten. Om kinderen goed groenten en fruit te leren eten, moet je daar voor de geboorte al mee beginnen. Vrouwen die zwanger zijn en gevarieerd eten, zouden dit overdragen op hun kindje die dan op latere leeftijd minder kieskeurig zijn.
 

Externe informatie geen groente eten of producten

We zijn extern onderstaande boeken, betreffende geen groente eten en andere etensaversies, voor u tegengekomen:

• Helping Your Child with Extreme Picky Eating. Auteurs Katja Rowell, MD & Jenny Mcglothlin, Engels, 224 pagina’s. A Step-by-Step Guide for Overcoming Selective Eating, Food Aversion, and Feeding Disorders.
• The Fun with Food Programme. Auteur Arlene McCurtin, Engels, 312 pagina’s. This programme provides exact prescriptions for therapeutic intervention with children who have aversion to oral eating, drinking and swallowing. For all those who ask ‘How do I get this child to eat?’ this is the answer!

Terug