Maagverkleining
Een maagverkleining is alleen een hulpmiddel om af te vallen. Na de operatie moet iemand zijn levensstijl en eetpatroon voor de rest van zijn leven aanpassen. De laatste jaren is er in Nederland een sterke stijging te zien in het aantal mensen met overgewicht en ernstig overgewicht (obesitas). Overgewicht houdt in dat iemand te veel weegt ten opzichte van zijn lengte. Dit kan gezondheidsproblemen geven. Bijna 2 miljoen Nederlanders hebben overgewicht.
Wanneer mensen al langere tijd ernstig overgewicht hebben en al diverse afvalpogingen hebben gedaan, is een dieet vaak niet meer voldoende om het overgewicht kwijt te raken. Er is dan een operatieve behandeling mogelijk aan het maag-darmkanaal, bariatrische chirurgie genoemd. Dit staat tevens bekend als Weight Loss Surgery (WLS). Bij bariatrische chirurgie, ook wel maagverkleining genoemd, wordt de maag kleiner gemaakt. Daarnaast wordt vaak een deel van de darmen onwerkzaam gemaakt. De darmen behoren tot het spijsverteringskanaal in ons lichaam. In de darmen wordt voeding verteerd en worden voedingsstoffen uit de voeding opgenomen. Voedingsstoffen heeft het lichaam nodig om te kunnen functioneren en gezond te blijven. Eiwitten, koolhydraten, vitamines en mineralen zijn voorbeelden van stoffen in onze voeding, oftewel voedingsstoffen.
Bariatrische chirurgie heeft tot doel het gewicht te verminderen door de voedingsinname en/of de opname van voedingsstoffen te beperken. De voedingsinname is het totaal wat iemand eet en drinkt op een dag. Voedingsstoffen zijn stoffen die het lichaam haalt uit de voeding. Deze stoffen zorgen ervoor dat het lichaam goed blijft werken. Het valt onder de groep overige afvalmethodieken. Niet iedereen met (ernstig) overgewicht komt voor een operatie c.q. maagverkleining in aanmerking. Er zijn strenge selectie eisen opgesteld die internationaal gelden. Aan de operatie zitten namelijk behoorlijk wat risico’s verbonden. Om deze reden worden altijd eerst de minder ingrijpende behandelingsmethodes voor overgewicht geprobeerd, zoals het volgen van een dieet.
Definitie van ernstig overgewicht
Om te bepalen of iemand ernstig overgewicht oftewel obesitas heeft, wordt de Body Mass Index (BMI) gebruikt. De BMI bepaalt de verhouding van het lichaamsgewicht ten opzichte van de lichaamslengte. Hiermee is aan te geven hoe groot het gezondheidsrisico is van het gewicht. De BMI wordt berekent door het gewicht in kilo’s te delen door de lengte in meters in het kwadraat: Gewicht (kilogram) : Lengte (meters)2. Oftewel het gewicht delen door de lengte en dan nog een keer door de lengte. Voor iemand van 1.75 m en een gewicht van 110 kg is de berekening van de BMI als volgt: 110:1.75:1.75 = 36. Met dit BMI cijfer kan bekeken worden of er sprake is van een gezond gewicht en hoe groot de kans is op gezondheidsproblemen. In onderstaande tabel is dit weergegeven.
Interpretatie van de BMI voor volwassenen:
BMI | Interpretatie | Gezondheidsrisico |
18,4 en minder | ondergewicht | verhoogd |
18,5 tot 25 | normaal gewicht | normaal |
25 tot 27 | licht overgewicht | iets verhoogd |
27 tot 30 | matig overgewicht | verhoogd |
30 tot 40 | ernstig overgewicht (obesitas) | duidelijk tot ernstig verhoogd |
40 en meer | ziekelijk overgewicht (morbide obesitas) | zeer ernstig verhoogd |
In de bovenstaande tabel is te zien dat er met een BMI hoger dan 30 sprake is van obesitas (ernstig overgewicht). Bij een BMI van 30 tot 40 is de kans op gezondheidsproblemen zeer groot. Bij een BMI hoger dan 40 wordt er gesproken over morbide obesitas. Het overgewicht is dan zo erg, dat het risico op gezondheidsproblemen als gevolg van obesitas zeer ernstig is. Deze gezondheidsproblemen worden ook wel comorbiditeiten genoemd. Voorbeelden van met obesitas samenhangende comorbiditeiten zijn diabetes, hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. Deze comorbiditeiten kunnen de gezondheid erg in gevaar brengen en zelfs leiden tot de dood.
Oorzaken van obesitas
Overgewicht is over de hele wereld een toenemend probleem. Zo ook in onze samenleving. In 1981 was ongeveer 35% van de volwassen Nederlanders te zwaar. In 2009 is dit opgelopen tot 47% van de volwassenen. In Nederland is daarmee ook een sterke stijging te zien in het aantal mensen met overgewicht (BMI 25 en hoger).
De belangrijkste oorzaken van obesitas zijn verkeerd en te veel eten en een inactieve levensstijl. Inactief wil zeggen dat er weinig aan beweging wordt gedaan, zoals wandelen, fietsen en sporten. Oftewel er wordt meer energie ingenomen (eten) dan verbruikt (bewegen). Dit wordt ook wel een negatieve energiebalans genoemd.
Energie heeft ons lichaam nodig om goed te functioneren. Die energie wordt uit de voeding gehaald. Wanneer er net zoveel gegeten wordt als dat het lichaam nodig heeft, blijft het gewicht op peil. Wanneer er echter te veel wordt gegeten, wordt deze extra energie opgeslagen als vetweefsel. Als deze opgeslagen energie vervolgens niet wordt gebruikt, neemt het gewicht toe. Zelfs een klein overschot in de energie-inname ten opzichte van het verbruik op een dag, kan op lange termijn gemakkelijk leiden tot overgewicht.
De hoeveelheid voeding die iemand nodig heeft, hangt af van verschillende factoren zoals leeftijd, lengte, gewicht en hoe actief iemand is. Hoe meer iemand beweegt, des te meer energie diegene verbruikt en dus nodig heeft.
Daarnaast lijkt ook familiaire aanleg een rol te spelen. In uitzonderlijke gevallen wordt (ernstig) overgewicht veroorzaakt door een bepaalde aandoening, zoals een traag werkende schildklier. De schildklier is een orgaan in het menselijk lichaam dat een grote rol speelt in de stofwisseling. De stofwisseling omvat alle processen in het lichaam die ervoor zorgen dat stoffen uit onze voeding worden omgezet in andere stoffen.
Toch lijkt het eet- en bewegingsgedrag de belangrijkste boosdoener te zijn voor het ontstaan van overgewicht en obesitas. Ook omgevingsfactoren als opvoeding en gewoonten spelen een belangrijke rol.
Gezondheidsrisico’s van obesitas
Obesitas is niet alleen een cosmetisch probleem, obesitas vormt ook een ernstig risico voor de gezondheid. De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) classificeert obesitas niet voor niets als een chronische aandoening. Chronisch betekent langdurig: een aandoening waar iemand niet snel van af komt.
De belangrijkste gezondheidsproblemen ofwel comorbiditeiten die samenhangen met obesitas zijn:
- hoge bloeddruk;
- slaapstoornissen;
- onvruchtbaarheid;
- hart- en vaatziekten;
- ademhalingsmoeilijkheden;
- diabetes mellitus (suikerziekte);
- artrose (slijtage aan gewrichten);
- verhoogde kans op kwaadaardige aandoeningen, zoals kanker.
Bij een BMI hoger dan 40 is er sprake van morbide obesitas. Met zo’n hoog BMI wordt de kans groter om bovenstaande gezondheidsproblemen te krijgen en hier vroegtijdig aan te overlijden. Verder zorgt obesitas vaak voor psychosociale problemen in het privéleven en op het werk.
Behandeling (morbide) obesitas
De behandeling van obesitas begint met een combinatie van een gezond dieet, meer beweging en eventueel gedragstherapie. Een behandeling met medicijnen wordt niet snel ingezet. Veel onderzoeken wijzen namelijk uit dat deze medicijnen weinig effect hebben op het lichaamsgewicht en het risico op diabetes en hart- en vaatziekten. Voorbeelden van medische hulpmiddelen zijn Obesimed en XL-S Medical.
Wanneer er sprake is van een erg zwaar gewicht (BMI 35 en hoger) is de normale behandeling van obesitas vaak niet voldoende. Het gewichtsverlies is in veel gevallen mini-maal en ook niet blijvend. Dit komt doordat de meeste mensen weer terugvallen in oude patronen. Ondanks goede pogingen is het gevecht tegen de kilo’s voor veel mensen een zware strijd. Hierdoor wordt de stap om weer op dieet te gaan steeds groter. Indien er al vele pogingen zijn gedaan om af te vallen, kan iemand in aanmerking komen voor een maagverkleining oftewel de bariatrische chirurgie.
Deze behandeling heeft tot doel om:
- De voedselinname te verminderen.
- De voedselinname én de opname van het voedsel in de darm te verminderen.
Voorwaarden bariatrische chirurgie
Zoals eerder gezegd is een maagverkleining een zware ingreep. Om deze reden komt niet iedereen met ernstig overgewicht voor deze ingreep in aanmerking. Er zijn een aantal criteria opgesteld. Met deze criteria wordt bepaald of iemand een maagverkleining mag ondergaan.
Voorwaarden om in aanmerking te komen, zijn:
- Een BMI hoger dan 40, of een BMI hoger dan 35 mét een aandoening die direct veroorzaakt is door het overgewicht, zoals diabetes of hoge bloeddruk.
- De leeftijd ligt tussen de 18 en 65 jaar.
- De gezondheid is voldoende om onder narcose te gaan.
- Er is geen sprake van psychologische ziekten, zoals een eetstoornis.
- In het verleden zijn er meerdere serieuze pogingen gedaan om af te vallen.
- Er is voldoende motivatie om de levensstijl en eetgewoonten te veranderen.
- Er zijn geen problemen met het regelmatig op medische controle te komen na de operatie.
Soorten maagverkleiningsoperaties
Er zijn verschillende bariatrische operaties mogelijk. Elke maagverkleining operatie heeft zijn eigen voor- en nadelen. Meestal wordt gekozen om te beginnen met een restrictieve ingreep. Restrictief wil zeggen dat alleen de maag wordt verkleind, waardoor er minder kan worden gegeten.
Wanneer dit niet het gewenste effect heeft, kan er worden overgegaan op een malabsorptieve ingreep. Malabsorptief houdt in dat de opname van voeding in de darm wordt verminderd.
Het is afhankelijk van de persoonlijke situatie welke operatie wordt gekozen. Uiteindelijk zoekt de chirurg samen met de patiënt naar de optimale behandelmethode. Die keuze is onder meer afhankelijk van het voedingspatroon van de patiënt.
De operatietechnieken die in Nederland het meest worden uitgevoerd, zijn:
- maagband;
- gastric sleeve (maagbuis);
- gastric bypass (maag omleiding);
Elke operatie wordt hieronder kort toegelicht.
Maagband
De maagband is het plaatsen van een siliconenbandje om de maag. Dit bandje wordt laparoscopisch (‘kijkoperatie’) aangebracht. Dit houdt in dat de chirurgische instrumenten en een cameraatje via kleine sneden in de buikwand in de buik worden gebracht. Het laparoscopisch opereren verlaagt het risico op complicaties. Een complicatie betekent dat er een probleem is opgetreden tijdens een ziekte of een medische behandeling.
Het siliconenbandje verdeelt de maag in een kleine “voormaag” en de rest van de maag. Hierdoor kan er minder worden gegeten, is er sneller een vol gevoel en een langer durend gevoel van verzadiging. Het bandje heeft aan de binnenkant een opblaasbare ballon. Met dit ballonnetje kan de maagband na de operatie worden aangepast. Hoe nauwer de band des te sneller een vol gevoel ontstaat en hoe langzamer het voedsel de maagband passeert. Het bijvullen (nauwer maken) van de band gebeurt door het inspuiten van vocht (zoutwateroplossing) via de injectiepoort die aangebracht wordt onder de huid. Deze poort staat via een slangetje in verbinding met de band.
Bij de maagband wordt alleen de voedselinname verminderd. Er kan dus minder worden gegeten. Na de maag gaat het voedsel naar de darmen. In de darm kunnen alle voedingsstoffen volledig worden opgenomen. De darmen zijn namelijk nog helemaal intact. Het lichaam wordt met een maagband niet drastisch veranderd. Hierdoor is de maagband als maagverkleining relatief gezien een eenvoudige ingreep. In zeldzame gevallen kan het zelfs ongedaan gemaakt worden. De maagband wordt dan verwijderd. Door een maagband verliest men gemiddeld 40 tot 50% van het overgewicht.
Gastric sleeve (maagbuis)
Bij een gastric sleeve operatie wordt de maag over de hele lengte versmald. Aan de buitenzijde wordt het grootste deel van de maag verwijderd. Hierdoor blijft er een smalle buis over met een diameter van 3 cm. De inhoud van de maag wordt op deze manier veel kleiner. De oorspronkelijke in- en uitgang van de maag blijven intact, net zoals de darmen. Er kan met de gastric sleeve dus alleen minder worden gegeten.
De gastric sleeve brengt als maagverkleining weinig risico met zich mee. Na deze operatie treedt meestal in de eerste 6 tot 9 maanden vermagering op. De sleeve wordt ook gebruikt om zeer zware patiënten (BMI >60) te laten afvallen voordat zij een duodenal switch kunnen ondergaan. Een duodenal switch (DS) is een heftige operatie. In Nederland wordt de duodenal switch vrijwel alleen toegepast bij mensen met extreem overgewicht (BMI >60). Bij de duodenal switch operatie wordt niet alleen de maag verkleind, maar ook een groot deel van de darmen buiten werking gesteld. Hierdoor kan voedsel minder goed opgenomen worden.
Gastric bypass (maag omleiding)
De gastric bypass is een grote ingreep. Letterlijk betekent gastric bypass het omzeilen van de maag. De maag wordt definitief verkleind, wat inhoud dat deze operatie niet ongedaan gemaakt kan worden. Meestal blijft er slechts 10% over van de maag. Een rigoureuze vorm van een maagverkleining. Dit kleine maagje wordt vervolgens aangesloten op de dunne darm. De dunne darm is een onderdeel van de darmen. Het begin van de dunne darm die in verbinding staat met de maag heet de twaalfvingerige darm. Dit is het stuk waar een groot deel van de vertering plaatsvindt. De voeding gaat na een gastric bypass niet meer door de twaalfvingerige darm. Hierdoor worden er minder voedingsstoffen uit de voeding opgenomen.
Na een gastric bypass is ten eerste de maag verkleind, waardoor er minder gegeten kan worden. Ten tweede is het eerste deel van de dunne darm, de twaalfvingerige darm, uitgeschakeld. Hierdoor worden er minder voedingsstoffen opgenomen. De verminderde inname en opname zorgen er samen voor dat iemand afvalt. Met deze operatie kan een verlies van 60 tot 75% aan overtollig gewicht worden bereikt.
Door de chirurg moeten twee nieuwe verbindingen gemaakt worden. Het nieuwe maagje moet aan de dunne darm worden aangesloten. Ook de twaalfvingerige darm moet opnieuw worden aangesloten op de dunne darm. Hierdoor is het risico op complicaties bij deze vorm van maagverkleining groter dan bij de maagband. De operatie kent echter op de langere termijn juist minder complicaties.
De gastric bypass wordt vooral toegepast bij zware mensen (BMI >45-50) en bij mensen die veel zoete of vloeibare calorieën eten, zoals koekjes, snoepgoed, ijs en frisdrank. Diabetespatiënten en patiënten met veel maagzuur blijken ook meer gebaat bij deze operatie.
Mogelijke complicaties maagverkleining
Voor elke soort operatie geldt dat er kans is op complicaties (problemen) bij de maagverkleining. De kans op complicaties na een bariatrische operatie is een paar procent. Echter, de kans op complicaties en vroegtijdig overlijden als gevolg van obesitas is vele malen groter.
Mogelijke complicaties van de bariatrische operaties zijn:
- braken;
- diarree;
- nabloeding;
- wondinfectie;
- longontsteking;
- ingroeien van de maagband;
- tekorten aan voedingsstoffen;
- lekkage van de aansluiting (naadlekkage).
Na de maagverkleining operatie
Wanneer de maagverkleining achter de rug is, begint pas het echte werk. Een goede begeleiding en behandeling is erg belangrijk na de ingreep. Mensen moeten namelijk een heel andere levensstijl en een ander eetpatroon aanleren. Alleen wanneer iemand zich na de operatie goed aan de voedings- en beweegadviezen houdt, keert het overgewicht niet meer terug.
Op medische controle
Regelmatig vindt er een medische controle plaats, zodat de gezondheid goed in de gaten kan worden gehouden. Deze controle is vaak levenslang. Daarnaast is ook begeleiding van een psycholoog en een diëtist gewenst. Goede begeleiding is nodig om een gezond eetpatroon te handhaven en terugval te voorkomen.
Het is van belang om levenslang een bloedonderzoek uit te laten voeren. Dit kan in het ziekenhuis of bij de huisarts. Ook pas jaren na de operatie kunnen er afwijkingen of tekorten ontstaan. Bijvoorbeeld een afwijking aan de leverfunctie, het eiwitgehalte en de hoeveelheid vitamines en mineralen in het lichaam.
Veelvoorkomende klachten
Na de maagverkleining kunnen er een aantal klachten ontstaan. Veelvoorkomende klachten zijn braken, misselijkheid, vermoeidheid, haaruitval en het niet goed kunnen verdragen van bepaalde voedingsmiddelen. De vermoeidheid en haaruitval worden veroorzaakt door het snelle gewichtsverlies van ongeveer 1 kilo per week. Braken en misselijkheidsklachten kunnen veroorzaakt worden door bepaalde producten, teveel eten en/of drinken of het te weinig fijnkauwen van de voeding. Bij erge braak en misselijkheidsklachten is het altijd verstandig om de behandelend arts in te schakelen.
Verbetering van de gezondheid
Een aantal aandoeningen, zoals diabetes en hoge bloeddruk, nemen juist af na de bariatrische operaties. In sommige gevallen verdwijnen deze aandoeningen zelfs na de ingreep. Ook komen mensen lekkerder in hun vel en worden zelfverzekerder. Het is niet voor niets dat veel mensen een maagverkleining zien als een nieuwe start.
Afvallen
Bariatrische chirurgie en dus maagverkleining leidt in de meeste gevallen tot blijvend gewichtsverlies. Hoeveel iemand afvalt, hangt van verschillende factoren af. Zo spelen leeftijd, het gewicht voor de operatie, de soort operatie, de hoeveelheid lichaamsbeweging en de motivatie een rol.
Het afvallen gaat vooral in de eerste drie maanden erg snel. Meestal komt dit door een hoog vochtverlies. Daarna is het gezond om tussen 0,5 en 1 kilogram per week af te vallen. Wanneer het gewicht na drie maanden met meer dan 1,5 kilogram per week afneemt, kan er iets mis zijn. Het is belangrijk om dan een arts te raadplegen. Er is dan gevaar voor uitdroging, ondervoeding en afbraak van spieren.
Na ongeveer zes tot negen maanden na de operatie gaat het afvallen minder snel. Het is dan niet gek als iemand maar één kilogram per maand afvalt. Klachten als vermoeidheid of haaruitval gaan daardoor vanzelf over. Ongeveer een jaar na de operatie wordt ook de overtollige huid zichtbaar. De plastisch chirurg kan deze “huidoverschotten” verwijderen en corrigeren. De operatie om huidoverschotten te laten verwijderen wordt helaas zelden vergoed door de ziektekostenverzekering.
Beweging
De eerste twee weken na de operatie wordt afgeraden om zware dingen te tillen, buikspieroefeningen te doen of fanatiek te sporten. Rustige bewegingen en activiteiten, zoals wandelen, mogen wel direct na de operatie. Bewegen is zelfs heel belangrijk. Vooral na een bariatrische operatie. Voldoende beweging zorgt er namelijk voor dat het bloed goed door het lichaam kan stromen. Dit is vooral na een zware operatie belangrijk. Stilzitten is daarom niet aan te raden. Wanneer iemand in bed ligt, is het belangrijk om de benen te bewegen. Dit kan bijvoorbeeld door af en toe de knieën een paar keer op te trekken of de benen op en neer te doen. Overdag is het verder belangrijk om niet te gaan liggen, maar zoveel mogelijk rechtop te staan en te lopen.
Wanneer iemand onvoldoende beweegt in de eerste twee jaar na de operatie, gaat er naast vetweefsel ook spierweefsel verloren. Wanneer spieren verloren gaan, leidt dit tot moeheid, zwakte, uitputting en stress. Bovendien wordt het lichaam niet mooi van weinig bewegen. Voldoende lichamelijke activiteit is daarom iedere dag belangrijk. Bewegen kan op verschillende manieren zoals wandelen, fietsen, zwemmen, fitnessen of krachttraining.
Naar een andere voeding en levensstijl
Het is belangrijk om te weten dat een maagverkleining alleen een hulpmiddel is om af te vallen. De operatie zelf is niet de oplossing voor het overgewicht. Na de operatie moet iemand zijn levensstijl en eetpatroon voor de rest van zijn leven aanpassen. Alleen door gezonder te gaan leven en eten, wint iemand de strijd tegen de kilo’s. Er is een hoop wilskracht nodig om dit te bereiken. Iemand moet echt willen veranderen, anders heeft de operatie geen zin. Wanneer iemand zich na de operatie namelijk niet aan de voedings- en beweegadviezen houdt, keert het overgewicht gewoon weer terug.
Voeding voor en na de operatie
Al voor de operatie moet de voeding worden aangepast. Een operatie aan de maag is niet zonder risico’s. Veel buikvet en/of een grote lever vergroten de kans op complicaties. Met elke kilo die iemand afvalt, nemen de mogelijke risico’s en complicaties van de operatie af. Er wordt daarom aangeraden om voor de operatie op dieet te gaan. Door het dieet wordt de lever kleiner en neemt ook de hoeveelheid buikvet af. Op die manier is er meer ruimte in de buikholte om de operatie uit te voeren.
Wanneer de operatie achter de rug is, wordt gestart met helder vloeibare dranken zoals water en bouillon. Daarna mag ook (half)vloeibare voeding gegeten worden, zoals yoghurt en pap. Wanneer dit goed gaat, mag rustig overgestapt worden op vaste voeding. Na de operatie moet het lichaam de kans krijgen om te herstellen. De maag en de darmen moeten wennen aan de nieuwe situatie. Hierdoor kunnen sommige voedingsmiddelen wat problemen geven, zoals brood. Iemand voelt snel genoeg of iets goed of niet goed verdragen wordt. Het is verder belangrijk om zo gezond mogelijk te eten en voldoende te drinken.
Doordat de maag kleiner is gemaakt, kunnen er maar hele kleine porties gegeten worden. Dit is zeker in het begin erg wennen. De voeding moet om deze reden in kleine porties verspreid worden over de dag. Ook gaat eten en drinken niet samen, aangezien de maag dan te vol raakt. Wanneer er toch te veel wordt gegeten, kan dit leiden tot misselijkheid en braken. Daarnaast kan te veel eten er ook voor zorgen dat de maag uitrekt en het effect van de operatie teniet wordt gedaan.
Het is belangrijk om vloeibare calorieën zoveel mogelijk te vermijden. Vloeibare calorieën wil zeggen calorieën die geleverd worden door vloeibare producten. Voorbeelden van vloeibare producten zijn milkshakes, vla en frisdranken. Vloeibare producten gaan namelijk sneller door de maag en geven daarom maar kort een vol gevoel. Hierdoor kan iemand toch veel calorieën binnen krijgen. Om deze reden is het belangrijk om de calorieën uit gezonde, vaste producten te halen. Gezonde, vaste producten zijn bijvoorbeeld groente en fruit. Verder moeten dranken die gedronken worden zo min mogelijk, liever geen, calorieën bevatten.
Er kan na de operatie niet alleen minder gegeten worden, ook is bij veel bariatrische operaties de opname in de darmen verminderd. Hierdoor worden de voedingsstoffen uit de voeding minder goed opgenomen. Dit vergroot de kans op tekorten aan belangrijke vitamines en mineralen. Om de voeding aan te vullen, is er dagelijks een multivitaminenpil nodig. Het gebruik van een multivitamine is levenslang noodzakelijk. Vitamine B12 is een voorbeeld van een vitamine waarbij de kans groot is dat er een tekort ontstaat. Voor de opname van vitamine B12 is een stofje nodig dat in de maag aanwezig is. Dit stofje heet intrinsic factor. Door de bariatrische operatie is er weinig tot geen intrinsic factor aanwezig in de resterende maag. Gemiddeld treedt een vitamine B12 tekort op bij 50% van de mensen die een gastric bypass operatie hebben ondergaan. Om een tekort aan B12 te voorkomen, worden er vaak B12 injecties gegeven. Dit gebeurt meestal om de drie maanden. Ook kan vitamine B12 met behulp van een multivitamine aangevuld worden. Vitamine B12 is in het lichaam onder andere nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen in het bloed en een goede werking van het zenuwstelsel. Een tekort aan B12 kan leiden tot vermoeidheid, ademnood, angina pectoris (pijn op de borst) en een gebrek aan eetlust.
Onderzoek maagverkleining
Mensen die een maagverkleining hebben ondergaan, moeten beter begeleid worden. Maagoperaties zijn niet altijd succesvol bij ernstige obesitas. Er bestaat een kans dat mensen terugvallen in oude gewoontes en weer in gewicht toenemen. Alleen een verkleinde maag lost het probleem niet op. De problemen achter het overgewicht moeten ook aangepakt worden om de behandeling succesvol te maken.
Externe informatie maagverkleining of producten
We zijn extern onderstaande boeken, betreffende bariatrische chirurgie, voor u tegengekomen:
- Een maagverkleining, en dan? Auteur Bibian Visser, Nederlands, 240 pagina’s. Het voortraject krijgt veel aandacht, de operatie zelf, en vooral ook de gevolgen ervan. Denk aan voeding, fysieke conditie, eetgewoonten en stofwisseling, uiterlijk en kleding. Ook de psychische kant krijgt ruim aandacht. Tussendoor interviews met een specialist op dit gebied, diëtist en lotgenoten.
- Het ABC van de maagverkleining; wat staat je te wachten na een maagverkleining? Auteur Annette Born, Nederlands. Ervaringsdeskundigen vertellen hoe hun leven eruitziet na een maagverkleining en of de operatie aan hun verwachtingen heeft voldaan. Alles is ingebed binnen een abecedarium: per letter van het alfabet worden de meest prangende onderwerpen behandeld.
- The Big Book on the Gastric Sleeve. Everything you need to know to lose weight and live well with the vertical sleeve gastrectomy. Auteur Alex Brecher, Engels, 474 pagina’s.
- The Big Book on the Gastric Bypass. Everything you need to know to lose weight and live well with gastric bypass surgery. Auteur Alex Brecher, Engels, 470 pagina’s.
- Eating Well After Weight Loss Surgery. Auteurs Patt Levine & Michele Bontmpo-Saray, Engels, 208 pagina’s. Each recipe includes specific guidelines for preparation of the dish for every stage of the eating programs for Lap-Band, gastric bypass, and Biliopancreatric Diversion Duodenal Switch (BPD-DS) patients, as well as suggestions for sharing meals with those who have not gone through gastric surgery.
Weten welke voeding u het beste kunt nemen na een maagverkleining?
Het door uw DietCetera diëtist uitgeschreven voedingsadvies kunt u eenvoudig via onderstaande ‘diensten voor dit voedingsdoel’ bestellen. De adviezen zijn specifiek gericht op volwassenen van 18 t/m 70 jaar.
Diensten voor dit voedingsdoel
Product type | Prijs | |
---|---|---|
Voedingsadvies
|
€ 9,95 |
>> Bestellen |
Disclaimer voedingsdoelen
DietCetera geeft u met bovenstaande tekst slechts algemene informatie. Wij hebben deze tekst niet gericht op individuele personen en omstandigheden. Vanzelfsprekend hebben we wel getracht deze informatie zo duidelijk en correct mogelijk te omschrijven. U blijft echter zelf verantwoordelijk voor uw eigen keuzes en interpretaties. Mocht u specifieke vragen of problemen hebben dan adviseren we u contact op te nemen met uw (huis)arts, diëtist of andere deskundigen. DietCetera is niet aansprakelijk voor eventuele schade ten gevolge van het onjuist interpreteren van deze tekst.